Özgüven
Hayat güzel, yaşamasını bilene... Güneş güzel, her şey canlı, hayat dolu, çalışmak güzel, yorucu ve güzel. Özgüven, bir insanın her şeyidir, onu yitirme, yitirdiğini hissettiğin anda, çık dışarı, çık ve hayatını yaşa. Mutlu olmasını bil, önce kendin, kendini mutlu etmeyi bil. Kendin mutlu olamazsan bu hayatta kimseyi mutlu edemezsin, en başta kendini. Klişe bunlar, evet. Bir dene. Bir işe başla, yeni arkadaşlar edin, yor kendini, bacakların sızlayana, nefes alamayacak noktaya gelene dek doldur günlerini, kendine öz saygını ancak böyle arttırabilirsin, inan bana. Gez, toz, reenkarnasyona inanmadığını veya bunun varlığından emin olamadığını varsayarsam, hayata bir kez geliyoruz be! Tadını çıkar! Üzülme çok! Üzme yorma kalbini, o da seni yormasın. Hayatının merkezinde sen varsın, “sen”! Sakın bunu unutma. “Bugünün işini yarına bırakma” ne büyük söz aslında... Evet...inan bana bu kadar yavan ve doğru bir söz yok. Dik yürü! Pratik ol! Hızlı ol! Hayat çok kısa! Bunu “ilk” önce, “kendin